همسفر

دراین راه طولانی- که ما بی خبریم و چون باد می گذرد- بگذار خرده اختلاف هایمان با هم ، باقی بماند. خواهش می کنم!

مخواه که یکی شویم، مطلقا یکی . مخواه هر چه که دوست داری ، من همان را، به همان شدت دوست داشته باشم هر چه من دوست دارم ، به همان گونه ، مورد دوست داشتن تو نیز باشد.

مخواه که هر دو یک آواز را بپسندیم ، یک ساز را ، یک کتاب را، یک طعم را، یک رنگ را ، و یک شیوه نگاه کردن را.

مخواه که انتخابمان یکی باشد ، سلیقه امان یکی ، و رویایمان یکی .

همسفر بودن و هم هدف بودن ، ابدا به معنای شبیه بودن وشبیه شدن نیست. و شبیه شدن ، دال بر کمال نیست، بل دلیل توقف است .           

ع                                                                    عزیز من!!!

انتظار

  غروب های غریب در این رواق نیاز
  پرنده ساکت و غمگین ‌ستاره بیمارست
  دو چشم خسته من در امید عبث
                        دو شمع سوخته جان همیشه بیدارست
  دلم قناری غمگین قناری خاموش 
                        دوباره با من می خواند آشتی می کند
  ای خفته پر پرند سبکبال بی خیال!
  در این دریای در هم دستی تمام خواهش 
  قلبی تمام عشق 
  چشمی تمام شوق تماشا 
                       شبهای انتظار تو را صبح می کنند
  تا پر کشند سوی تو 
  و بو سه ها ی تو هر روز از نسیم سحر بیقرار تر     

  ای پناه قلبهای بی پناه 
  ای امید آسمانهای غریب
  ای برنگ اشکهای گرم شمع
  ای چنان لبخند میخک های نجیب
  ای دوای درد دلهای اسیر
  ای نگاهت مرحم زخم بهار
  ای عبدر تو غروب آرزو
  ای زشبنم های رویا یادگار
                        کوچه دل با تو زیبا می شود 
        من این مسافر آواره سرگردان  مشتاقانه نشانی از تو میخواهم

ستاره

 

ستاره دور دست! 
 نور افشانی کن
 تا شباهنگام به تماشایت بنشینم
 پرتوهایت 
         به نبرد تاریکی می شتابند
 و آرزوهای دل بیمارم را 
 بر دوش می کشند
 و روحم بسوی تو بال اندوه میرهد 
                                      و سبکبار می شود...
 من آن نگاه آتش افروز را دیدم 
 و سالهاست که آن چشمها بر من فروبسته اند
 اما اینک 
 پرواز دوباره می خواهم 
 به سوی تو
 و به سوی آن چشمها 
 و هر چند میدانم نمی شود 
                               اما
                               دیداری دوباره می خواهم... 

چشمان غمگین

     
       هر روز قدم زنان به اینجا می آیی
       من زبان خود را نگه می دارم و چیزی نمی گویم
       برای یک لحظه خیره به چهره ات نگاه می کنم
       نمی خواهم تا زمانی که تو حضور داری حرکتی بکنم
       اما تو...
       با حالتی شرمگین مرا ترک می کنی
      
      ولی من می دانم که تو سرانجام قدم در این مسیر خواهی گذاشت
      باشد عزیزم  هر طور که می خواهی ادامه بده
      ولی بدان که چشمان غمگین هرگز دروغ نمی گویند
      
      عزیزم مگر نمی دانی که این چیزها برایم اهمیتی ندارد
      اگر چیزی هست که به نظرت غیر دوستانه می رسد
      خود را نگران نکن   که تو را به اشتباه می اندازد
      می دانم که فکر می کنی هرگز مال من نبوده ای
      اما برایم اهمیتی ندارد
      ولی آن لبخند شیرین شرم آلود تو گویای حقیقتی است
      تو هر طور که می خواهی ادامه بده
      ولی این را بدان که چشمان غمگین هرگز دروغ نمی گویند...
      آری چشمان غمگین هیچوقت دروغ نمی گویند...

در آلبوم

   هم چنان که مقبره ای تنها
   رهگذران را به خود می خواند
  بگذار این مسافر آواره بیمار 
  هم اسیر نگاه مهربان تو شود
  
  و اگر از پس سالها
  آرزوهای هماره پنهان و نا گفته من را خواندی
  و عاشق بودنم را به یاد آوری
  به این بیندیش که  دیگر نیستم
  و دلم را در اینجا به خاک سپرده ام

عشق ورزیدن

برای عشق ورزیدن به تو ستاره ای خواهم دزدید
و آن را به تو هدیه خواهم کرد
برای عشق ورزیدن به تو و فقط برای در کنار تو بودن
دریاها را پشت سر خواهم گذاشت
برای عشق ورزیدن به تو همراه با آتش
به باران خواهم پیوست
برای عشق ورزیدن به تو برای بو سیدن تو
تمام زندگیم را خواهم داد

هیچ نوری بیش از روشنایی تو مرا قادر به دیدن نمی کند
و هیچ چیزی مرا مثل تو رشد نمی دهد
و هیچ کس جز تو برایم اهمیت ندارد

      تمام آن چیزهائی که دوستشان دارم
     به تو ختم می شود
      زیرا تو را دوست دارم
                                               S:H