انتظار
غروب های غریب در این رواق نیاز
پرنده ساکت و غمگین ستاره بیمارست
دو چشم خسته من در امید عبث
دو شمع سوخته جان همیشه بیدارست
دلم قناری غمگین قناری خاموش
دوباره با من می خواند آشتی می کند
ای خفته پر پرند سبکبال بی خیال!
در این دریای در هم دستی تمام خواهش
قلبی تمام عشق
چشمی تمام شوق تماشا
شبهای انتظار تو را صبح می کنند
تا پر کشند سوی تو
و بو سه ها ی تو هر روز از نسیم سحر بیقرار تر